El sendero Iluminado de los Mapuche

Het lichtend pad der Mapuche.
 
Araucanía is het land waar de machtige Araucaria, de Slangenden groeit.
Deze prehistorische bomen zijn feitelijk "levende fossielen".
Ze stammen uit de schemerperiode dat het land nog één landmassa was, je vindt hun fossielen dan ook op alle continenten terug.
De slangen boom is een meesteres in overleven, haar schubvormige bladeren verwisseld ze eens in de 14 jaar.
Ze is het symbool voor de levensboom in onze hersenen.

In het begin was ze een hermafrodiete boom, later als zij meerdere variaties van zichzelf heeft uitgevonden, er bestaan er nu 19, spilts zij zich in een vrouwelijke en een mannelijke boom.  De zaden van de vrouwelijke boom worden boller, ze lijken op buiken van zwangere vrouwen, terwijl de mannelijke boom de oorspronkelijke dennenappel of pijnboompit, in de vorm van onze pijnappelklier behoud.

Mapuche_1.jpeg

Dit prachtige groene land met zijn bossen, meren, wilde brede rivieren, torenhoge vulkanen en hete bronnen strekt zich uit ten zuiden van de Bio-Bio-rivier tot het eiland Chiloé en naar het oosten in de Andes-Cordillera en ook in Argentinië. Het zijn de Mapuche die hier wonen en zorg dragen voor dit gedeelte van onze aarde. 
Mapu betekend aarde en Che betekend mens. Mens van aarde, dat zijn we. Allemaal.
Ons lichaam is dat wat we als zaadje in de aarde hebben gestopt en wat we nu in onze mond stoppen.
Dit besef dat je een rechtop lopend deeltje aarde bent maakt dat alles een levend wonder is.

Mapuche_7.jpeg

In de installatie staan meer dan honderd zakken aarde, samen vormen ze een groot ovaal van twintig bij zeven meter.
In de zakken staan stokken met Mapuche vlaggen eraan. Een cirkel verdeelt in 4 stukken.
Op de aarde vloer in het ovaal zien we een slingerend pad van licht dat schijnt uit de kleurrijke hoofddeksels van de Mapuche vrouwen die er boven hangen.
De lange gekleurde satijnen linten die daaraan vastzitten fladderen zachtjes in de wind.

Los Mapuche

In de Mapuche samenleving is iedereen gelijk.
Mede daardoor hebben ze al 5000 jaar de aanvallen van indringers afgeslagen.
Men kon het volk immers niet demotiveren door een leider weg te nemen. 
Hierdoor hebben de Mapuche hun authentieke geschiedenis, kosmologie, legendes en mythes,
gebruiken, klederdrachten, sporten en respect voor de aarde bewaard. 
Hun economie is gebaseerd op het voortbestaan van alles wat er leeft op de planeet.
De mens is een hoog geëerde gast op de aarde van onze kinderen. 
Zo wensen ze zich ook te gedragen, alleen een vreugdevol 'licht' spoor na te laten op onze planeet.
 

mapuche_3.jpg

De intuïtie achterna, reizen we steeds verder naar het zuiden.
De Mapuche hadden de reputatie een gesloten volk te zijn, dat ze wild en onverwachts konden reageren.
Af en toe zie we een Mapuche in een bus, maar ze stappen altijd in het nergens uit en lijken dan in dat niets te verdwijnen.
Ze wonen niet in dorpen.
Uiteindelijk vinden we ze, na een rivier doorgewaad te zijn en uren gelopen te hebben op Isla Huapi.
We zijn in Mapuche territorium!!
We kamperen bij verschillende families en komen dan bij een schooltje terecht.
In het huis van de directrice staan beeldjes van Paaseiland. Het blijkt dat de zus van Prinses Piru hier op het eiland met de Mapuche woont!
Op een ochtend word ik wakker met zo’n sterke gevoel dat ik nu meteen naar die vrouw toe moet dat ik mijn zoontje,
die ze ondertussen de Mapuche blanco zijn gaan noemen omdat hij op blote voeten over de met steentjes geplaveide weggetjes rent,
bij de familie laat en me op weg haast.
 

Mapuche_4.jpg

Na anderhalf uur stevig doorlopen zie ik de grote wit met rode vlag van Rapa Nui wapperen.
Ik klop op de deur van wat een schuur lijkt, die wordt opengerukt en waarna een grote vrouw me omarmt
en uitroept "Hermana, Hermana del mundo!", "Zuster, Zuster van de wereld!"
Ik word naar binnen gesleurd, daar verteld ze me dat ze in de nacht bezocht was door de geesten van haar voorouders
die haar hadden opgedragen voor ons te zorgen.
Dus had ze vanochtend de vlag van Rapa Nui gehesen en de liederen van het eiland gezongen om me te roepen
Prinses Carolina staat erop dat we bij haar komen wonen, ze gaat zelfs mee naar de andere familie om ze dat te vertellen.

Mapuche_5.jpg
 

  






We blijven maanden. We zoeken hout om eten te koken, helpen mee aardappels rooien bij de ene buurman
en oogsten graan met een sikkel bij de andere. De Mapuche werken samen met de natuur en met elkaar.
In ruil om de taak van Machi, lokale sjamane, op me te nemen daar de mijn voorgangster te oud is, leert zij mij over hun zeven stadia
van spiritueel bewustzijn. Ik zie veel en prachtige overeenkomsten met mijn 'Reis van Zeven Winters'.
 
mapuche_6.jpg
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
In een adembenemend indrukwekkende bijeenkomst van duizenden Mapuche in volle klederdracht, met paarden en vlaggen
toen een afgezant van de regering kwam om over hun territoriale visrechten te praten zag ik hoe bereidt ze waren moeder Aarde
en al het levende te beschermen tegen de vraatzuchtige hebzucht van de wereld economie.
Ik genoot van de schoonheid en helderheid van hun levensvisie.

 Mapuche_2.jpg

 

Over dat verlichte denken maakte ik;  ‘ Het lichtend pad der Mapuche’ en stelde het tentoon in Nederland.
Voor de Nederlanders die hun land zelf hebben gemaakt door hard te werken en dat ze constant moeten bewaken tegen het water is vertrouwen
hebben in Pacha Mama geen natuurlijk gegeven. Haar lichaam is daar van zand, modder en klei en kan elk moment wegspoelen. 
Toch is Nederland de op twee na grootste voedselproducent van de wereld, het overgrote deel van dit voedsel wordt in artificiële
groeicentra met veel technologie gegroeid. Het begrip, ‘psychisch samenwerken met de natuur’ kan men niet voelen.

De eeuwenoude denkwijze van de Mapuche is een verlicht pad om te volgen in onze wens naar een duurzamere economie en een homogenere samenleving.

Mapuche_8.jpeg                                       
 Aarde, bamboe, satijnen lint, doek, licht, wind. 20 meter lang, 7 meter breed en 2.20 hoog.

 

Terug naar de mythe van Señora Serpiente